Als ik met mijn familie in een winkelstraat loop, houdt iedereen zijn of haar hart vast als we langs een boekwinkel komen. Voorbij lopen is nagenoeg onmogelijk en als dat toch een keer mocht lukken, dan is er maar een beloning denkbaar… Met andere woorden, mijn vrouw houdt mijn hand stevig beet en doet ondertussen haar best alle bankpasjes een veilig heenkomen te bezorgen.
Deze boekenfobie bereikte psychiatrische waarden, toen ik voor het eerst bij een boekhandel in het Duitse Aachen belandde. Vijf verdiepingen met boeken en een Perry Rhodan-afdeling waar je als langjarig fan alleen maar van kan dromen, om maar te zwijgen van die hele verdieping voor SF en Fantasy! Ik had me er makkelijk de hele dag kunnen vermaken, maar heb me bewonderenswaardig in weten te houden en ging een ongeveer een uur later met een bescheiden stapel boeken de winkel weer uit. Niet verbazend dat als ik in de buurt ben – en persoonlijk vind ik heel Limburg in zo’n geval in de buurt – ik er graag even langswip om te kijken of er nog leuke nieuwe boeken zijn uitgekomen bij onze Oosterburen.
Zo ging het ook vorig jaar. Bij een bezoek aan Maastricht besloot ik even door te rijden naar Aachen om weer eens een bezoek te brengen aan de intussen verhuisde boekhandel. Het nieuwe pand was mooi en groot en de SF/Fantasy-afdeling was een genot om te bezoeken. Eén van de boeken waar ik gericht naar op zoek was, was een SF-roman van Robert Corvus. Robert Corvus, nog niet zo lang lid van het Perry Rhodan-auteursteam, had mijn aandacht weten te trekken met zijn schrijfstijl en spannende verhalen. Eigenlijk op dezelfde manier als Susan Schwartz (Uschi Zietsch) dat ooit had gedaan. Ik verliet de winkel met zijn SF-Roman ‘Sternenbrücke’, die ik diezelfde avond nog begon te lezen.
Het toeval wilde dat enkele maanden later de tweejaarlijkse Garching Con op het programma stond: een tweedaagse Perry Rhodan-conventie in Beieren die ik sinds jaar en dag niet laat schieten. Naast het bijpraten met oude bekenden is dat ook omdat de redactie altijd grotendeels aanwezig is. Een prima moment dus om het één en ander te regelen. Diezelfde zaterdagmiddag zat ik buiten in de zon met Robert Corvus te praten over ‘Sterrenbrug’. Inderdaad, ‘Sterrenbrug’ en niet ‘Sternenbrücke’. Diezelfde dag kwam er naast een stevige handdruk, ook een mooie handtekening in mijn exemplaar. Ik ben tenslotte nog steeds een fan.
En nu is het over iets meer dan een maand zover tijdens de Erasmuscon, dan zullen zowel Robert als ik het eerste Nederlandse exemplaar van ‘Sterrenbrug’ in onze handen houden.
Ik kan niet wachten, zeker niet met de prachtige omslag die Jimmy Nijs gemaakt heeft.
